De Rekenkamer heeft in het rapport Implementatie kwaliteitswet zorginstellingen weinig goeds te melden. Een wet over het uitvoeren van kwaliteitsmaatregelen wordt na dertien jaar nog nergens goed nagevolgt. Dat komt zeker ook omdat de overheid het er bij laat zitten. De overheid komt in de vorm van de inspectie eens in de paar jaar eens kijken hoe het er mee staat en lijkt met de gebrekkige uitvoering goed te kunnen leven.
De Rekenkamer wil dat de zorginstellingen meer en beter opgeschreven kwaliteitsstandaarden hanteren, en dat de inspectie daar meer en vaker komt comtroleren. VWS meldt monter dat er in elk geval niet bezuinigd wordt op de inspectie, en dat er noest verder wordt gewerkt aan kwaliteitsstandaarden. Dat is in tijden van crisis al heel wat, dat is ons oordeel en daar zal de Rekenkamer het mee moeten doen.
De Rekenkamer weer ontevreden: dat zal geen oplossing opleveren. Niet nu, en ook niet wanneer we nog een reeks van jaren blijven wachten.
Het rapport met commentaar van VWS en repliek van de Rekenkamer ligt nu bij de Tweede Kamer. Daar is het voorlopig stil gebleven.
In haar rapport bespreekt de Rekenkamer de moeizame kwaliteitstandaarden onder het kopje 'One size fitts all'. Daarmee benoemt de Rekenkamer een gigantische weeffout in het huidige systeem. Wat iemand Kwaliteit noemt hangt namelijk af van de belangen en de posities van degene die dat woord hanteert. Het vreemde is dat de Rekenkamer hier nauwelijks op in gaat.
